Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR del. Zygmunt Drożdżejko

Protokolant: Karolina Lipka

po rozpoznaniu w dniu 07 lipca 2016 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko R. W., J. W. (1)

o zapłatę

I.  zasądza solidarnie od pozwanych R. W.
i J. W. (1) na rzecz powoda J. K. kwotę 90 000 zł (dziewięćdziesiąt tysięcy złotych)
z odsetkami liczonymi w następujący sposób:

1)  od kwoty 18 000 zł w wysokości ustawowej od dnia
01 września 2012 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
a od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty
z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie;

2)  od kwoty 18 000 zł w wysokości ustawowej od dnia
01 października 2012 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
a od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty
z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie;

3)  od kwoty 18 000 zł w wysokości ustawowej od dnia
01 listopada 2012 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
a od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty
z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie;

4)  od kwoty 18 000 zł w wysokości ustawowej od dnia
01 grudnia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
a od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty
z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie;

5)  od kwoty 18 000 zł w wysokości ustawowej od dnia
01 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.,
a od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty
z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie;

- przy czym zastrzega pozwanym prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do wartości ustalonego w wykazie inwentarza albo spisie inwentarza stanu czynnego spadku po J. W. (2);

II.  zasądza solidarnie od pozwanych R. W.
i J. W. (1) na rzecz powoda J. K. kwotę 8 928,76 zł (osiem tysięcy dziewięćset dwadzieścia osiem złotych i siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2074/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 7 lipca 2016 r.

Powód J. K. wystąpił przeciwko R. W. i J. W. (1) z pozwem o zapłatę kwoty 90 000 zł wraz z odsetkami od następujących kwot:

a)  18 000 zł od dnia 1.09.2012r.;

b)  18 000 zł od dnia 1.10.2012r.;

c)  18 000 zł od dnia 1.11.2012r.;

d)  18 000 zł od dnia 1.12.2012r.;

e)  18 000 zł od dnia 1.01.2013r;

Na uzasadnienie żądania podniesiono, że powód zawarł umowę pożyczki z J. W. (2) na kwotę 90 000 zł i miał ją oddać w 5 ratach po 18 000 zł. J. W. (2) zmarł, a jego spadkobiercami są R. W. i J. W. (1).

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa.

Pozwani podnieśli, że nie znają powoda. Zakwestionowali istnienie ważnej umowy. Wymagana jest forma pisemna. Nie wiadomo czy J. W. (2) wskazany w oświadczeniu to ich spadkodawca. Nie wiadomo czy J. K. wskazany w oświadczeniu to powód. Podnieśli również, że jeżeli nawet była pożyczka to została zwrócona. Roszczenie jest przedawnione – art.722 kc. Spadek odziedziczyli z dobrodziejstwem inwentarza.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. K. i J. W. (2) w dniu 1.08.2012r. zawarli umowę pożyczki na mocy której J. K. pożyczył J. W. (2) kwotę 90 000 zł. Zwrot miał nastąpić w pięciu ratach po 18 000 zł. Raty miały być spłacane do końca każdego następującego po sobie miesiąca. Pierwsza rata miała być spłacona do 31.08.2012r. J. W. (2) w dniu 1.08.2012r. sporządził oświadczenie, które potwierdzało fakt zawarcia umowy, jego wysokość, warunki i terminy spłaty. J. W. (2) nie spłacił żadnej kwoty na poczet pożyczki. Zmarł 13.02.2013r., a spadek po nim nabyli żona R. W. i syn J. W. (1) po połowie. Spadek nabyli z dobrodziejstwem inwentarza.

Dowód: Oświadczenie J. W. (2) k.8, akt poświadczenia dziedziczenia k.64, opinia biegłego grafologa k.119-132, 153-156.

Ocena dowodów:

Sąd dał wiarę poświadczeniu dziedziczenia albowiem jego prawdziwość nie była kwestionowana.

Sąd dał wiarę, iż oświadczenie z 1.08.2012r. zostało sporządzone przez J. W. (2). Zostało to potwierdzone opinią biegłego grafologa, którą sąd uznał za przekonującą. Biegły w sposób jasny i nie budzący wątpliwości wykazał, że podpisy i samo oświadczenie zostało sporządzone przez J. W. (2). Biegły porównał podpis na oświadczeniu, treść oświadczenia oraz podpis na dokumentach urzędowych, których autentyczność nie budzi wątpliwości. Nie ma potrzeby badać każdej litery i każdego wyrazu w oświadczeniu, albowiem najistotniejszym jest podpis. Nawet, gdyby całe oświadczenie zostało napisane przez kogoś innego, ale podpisane przez J. W. (2) to i tak oświadczenie byłoby ważne. Należy podkreślić, ze sam podpis został bardzo dokładnie zbadany i porównany przez biegłego. Biegły w sposób należyty ustosunkował się do zarzutów. Należy również wskazać, że forma pisemna jest zachowana, jeżeli pod oświadczeniem został złożony własnoręczny podpis (art. 78 §1 kc).

Zeznania J. S. nie wniosły nic istotnego do sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie powoda jest uzasadnione.

Zgodnie z art.720 kc § 1. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

§ 2. Umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem.

Jak wynika z ustalonego stanu faktycznego powód z J. W. (2) zawarł umowę pożyczki na kwotę 90 000 zł. Miała ona być spłacana w ratach po 18 000 zł, płatnych do końca każdego miesiąca, przy czym pierwsza rata miała być zwrócona do 31.08.2012r. J. W. (2) zmarł, a jego spadkobiercami są pozwani, a zatem odpowiadają oni za jego zobowiązanie solidarnie na zasadzie art. 922 § 1 kc i art. 1034 kc.

Art. 922. § 1. kc prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Art. 1034. § 1. kc Do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe. Jeżeli jeden ze spadkobierców spełnił świadczenie, może on żądać zwrotu od pozostałych spadkobierców w częściach, które odpowiadają wielkości ich udziałów.

Pozwani spadek przyjęli z dobrodziejstwem inwentarza, a zatem odpowiadają do wartości ustalonego w wykazie inwentarza albo spisie inwentarza stanu czynnego spadku (art.1031§2kc)

Art. 1031. § 2. kc w razie przyjęcia spadku z dobrodziejstwem inwentarza spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko do wartości ustalonego w wykazie inwentarza albo spisie inwentarza stanu czynnego spadku. Powyższe ograniczenie odpowiedzialności odpada, jeżeli spadkobierca podstępnie pominął w wykazie inwentarza lub podstępnie nie podał do spisu inwentarza przedmiotów należących do spadku lub przedmiotów zapisów windykacyjnych albo podstępnie uwzględnił w wykazie inwentarza lub podstępnie podał do spisu inwentarza nieistniejące długi.

W związku z powyższym sąd zastrzegł pozwanym prawo do powołania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności do wartości ustalonego w wykazie inwentarza albo spisie inwentarza stanu czynnego spadku (art. 319 kpc).

Odsetki sąd zasądził od wymagalności poszczególnych rat i w wysokości określonej ustawą (art. 481 kc).

Zarzut przedawnienia nie jest uzasadniony. Roszczenia powoda przedawniają się z upływem 10 lat (art.118 kc - j eżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata). Nie jest to ani roszczenie z tytułu prowadzonej działalności, ani też roszczenie okresowe. Pierwsza rata była wymagalna na dzień 31.08.2012r., a zatem termin przedawnienia upływa dopiero w dniu 31.08.2022r. Pozew został złożony w dniu 26.08.2014r., a więc roszczenie nie jest przedawnione.

W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 722 kc ( roszczenie biorącego pożyczkę o wydanie przedmiotu pożyczki przedawnia się z upływem sześciu miesięcy od chwili, gdy przedmiot miał być wydany). Dotyczy on bowiem roszczenia o wydanie pożyczki, przez biorącego pożyczkę i nie dotyczy roszczenia o zwrot pożyczki.

Zarzut spłaty pożyczki nie jest uzasadniony. Zgodnie z art. 6 kc osoba, która z określonych okoliczności wywodzi skutki prawne powinna je udowodnić. To pozwani twierdzą, że pożyczka została spłacona i dlatego powództwo powinno zostać oddalone. Zatem to pozwani powinni ten fakt udowodnić. Pozwani tego nie udowodnili. Nie przedstawili na tą okoliczność żadnych dowodów.

Zarzut, że powód nie jest tym J. K. o którym mowa w oświadczeniu nie jest uzasadniony. Powód nazywa się J. K. i jest w posiadaniu oświadczenia, a zatem należy domniemywać, że to o niego chodzi w oświadczeniu. Skoro pozwani twierdzą inaczej to powinni ten fakt udowodnić. Pozwani poza twierdzeniem, że jest wielu J. K. nie wskazali na żadne dowody.

Zarzut nie zachowania formy co do umowy nie jest uzasadniony.

Zgodnie z art. 720 § 2 kc umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem.

Zgodnie Art. 78. § 1. kc do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany.

Powód przedłożył oświadczenie sporządzone i podpisane przez J. W. (2), a zatem forma została zachowana. Oświadczenie zawiera wszystkie istotne dane dotyczące pożyczki.

Okoliczność czy pozwani znają powoda czy nie, nie ma żadnego znaczenia.

ZgodniZZYZinformacje o jednostce

O kosztach procesu sad orzekł na zasadzie art. 98 kpc i zasądził od pozwanych na rzecz powoda kwotę 8 928,76 zł. W skład tej kwoty wchodzi wynagrodzenie pełnomocnika powoda – 3617 zł, opłata od pozwu - 4500 zł, wynagrodzenie biegłego – 811,76 zł.

Mając powyższe na uwadze orzec należało jak w sentencji wyroku.