Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 31 marca 2016 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Bogdan Popielarczyk (spr.)

Sędziowie: SO Katarzyna Gajewska

SO Jarosław Łukasik

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 marca 2016 roku w K.

sprawy z powództwa M. C.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w M.

o zapłatę

na skutek zażalenia strony pozwanej

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Krakowa - Nowej Huty w Krakowie

z dnia 4 września 2015 roku, sygn. akt IV Np 105/15/N

postanawia: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem sąd pierwszej instancji odrzucił sprzeciw strony pozwanej wniesiony od nakazu zapłaty argumentując, iż mimo wezwania o usunięcie braków formalnych sprzeciwu te nie zostały uzupełnione, a to stosownie do przepisu art. 504 par. 1 k.p.c. skutkowało przyjętym rozstrzygnięciem.

W zażaleniu strona pozwana zaskarżając postanowienie w całości domagała się jego uchylenia i zarzucając, iż na skutek wezwania o uzupełnienie braków sprzeciwu braki te usunęła w piśmie, nadanym w urzędzie pocztowym w M. w dniu 19 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest uzasadnione.

Nie budzi wątpliwości, co strona pozwana przyznaje, iż w dniu 12 sierpnia 2015 r. doręczone zostało na adres jej siedziby wezwanie, w którym została wezwana do uzupełnienia braków sprzeciwu, wniesionego od nakazu zapłaty. Nie mniej jednak uzupełnienie braków w wyznaczonym terminie nie nastąpiło, a korespondencja, co, do której strona pozwana podnosi, iż została nadana w urzędzie pocztowym w M. w dniu 19 sierpnia 2015 r. w aktach się nie znajduje. Co więcej powołując się na nadanie tej korespondencji skarżąca nie przedstawia nawet stosownego dowodu jej nadania. Tym samym nie zostało wykazane, aby doszło do uzupełnienia braków sprzeciwu, co uprawniało sąd pierwszej instancji do jego odrzucenia.

Z tych przyczyn zażalenie podlegało oddaleniu, o czym orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 par. 2 k.p.c.