Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., 20 listopada 2023 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia (del.) Anna Baran

Protokolant: Mariola Wilk

po rozpoznaniu 20 listopada 2023 r. w K.

na rozprawie

sprawy z powództwa R. G. (1)

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

I.  zasądza od powoda R. G. (1) na rzecz pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W., 5 417,00 zł (pięć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1246/23

UZASADNIENIE

wyroku 17 listopada 2023 r.

Powód R. G. (2) w pozwie przeciwko (...) Bank S.A. w W. wniósł o zasądzenie 79 286,06 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia liczonymi od 8 marca 2023 r.

Powód na uzasadnienie swojego żądania podniósł, że zawarł z poprzednikiem prawnym pozwanego umowę kredytu. Umowa zawarta z pozwanym nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 29 oraz 30 ust. 1 pkt. 1 - 8, 10, 11, 14 - 17, a konkretnie art. 30 ust. 1 pkt.1, 5, 7, 10, 11 oraz 15 ustawy o kredycie konsumenckim. Tego rodzaju naruszenia uzasadniają zastosowanie sankcji kredytu darmowego przewidzianej w art. 45 przywołanej ustawy, co powód przez złożenie oświadczenia z 15 lutego 2023 r., które zostało doręczone pozwanemu 21 lutego 2023 r. (pozew k. 5 - 16)

Pozwany (...) Bank S.A. w W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany zakwestionował status konsumenta po stronie powoda i podniósł, że oświadczenie zostało złożone po upływie terminu przewidzianego w art. 45 ust. 5 ustawy. Umowa zawarta z powodem spełnia wymogi przewidziane w art. 30 ustawy o kredycie konsumenta; jeżeli zaś nawet doszło do naruszenia przepisów ustawy to skorzystanie z sankcji kredytu darmowego z uwagi na brak naruszenie interesu konsumenta należy uznać za nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 k.c. (odpowiedź na pozew k. 46 - 54).

I.  Ustalenia faktyczne.

Powód R. G. (1), 15 listopada 2018 r. zawarł z poprzednikiem prawnym pozwanego (...) Bank S.A. w W. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...).

Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy Bank udzielił powodowi na okres 120 miesięcy kredytu w wysokości 135 483,00 zł na sfinansowanie potrzeb konsumpcyjnych kredytobiorcy, prowizji bankowej za udzielenie kredytu płatnej jednorazowo oraz składki ubezpieczeniowej z tytułu umowy ubezpieczenia „Pakiet S. spłata”. Zgodnie z § 1 ust. 2 całkowita kwota kredytu wynosiła 100 000,00 zł i nie obejmowała kredytowanych kosztów kredytu. Wysokość kredytowanych kosztów kredytu wynosiła 35 000,00 zł i obejmowała prowizję w wysokości 13 534,76 zł oraz składkę ubezpieczeniową w wysokości 21 948,24 zł. Te kwoty wraz z należnością z tytułu odsetek kapitałowych za okres obowiązania umowy w wysokości 68 622,91 zł stanowiły koszt kredytu ponoszony przez powoda jako kredytobiorcę i określony w § 1 ust. 3 umowy.

Kredyt zgodnie z § 2 ust. 1 umowy był oprocentowany zmienną stopą procentową i w dniu podpisania umowy wynosił 8,79 % w skali rocznej. Całkowita kwota do zapłaty przez kredytobiorcę ustalona w dniu zawarcia umowy wynosi 204 105, 91 zł (§ 2 ust. 2)

Zgodnie z § 2 ust. 3 umowy rzeczywista roczna stopa oprocentowania pożyczki ( (...)), na dzień zawarcia umowy, wynosiła 17,7 % i została ona wyliczona przy założeniu, że umowa będzie obowiązywać przez czas, na który została zawarta, a Bank i kredytobiorca będą wypełniać zobowiązania wynikające z umowy w terminach w niej określonych, data początkową będzie data wypłaty kredytu, odstępu czasu pomiędzy datami używanymi w obliczeniach wyrażone sa w ułamkach roku, wynik obliczeń podaje się z dokładnością do jednego miejsca po przecinku, przy czym jeżeli cyfra na drugim miejscu po przecinku jest mniejsza niż 5, cyfrę tę pomija się gdy zaś jest większa albo równa 5, cyfrę na pierwszym miejscu po przecinku zwiększa się o 1, koszty wymienione w § 1 ust. 2 lit a - b płatne są w dniu wypłaty kredytu.

Pożyczkobiorca zobowiązał się do spłaty pożyczki w 120 równych ratach, płatnych do 15 dnia każdego miesiąca. Wysokość rat wynosiła 1 700,88 zł, z zastrzeżeniem, że wysokości pierwszej raty kredytu, która jest ratą wyrównawczą nie będzie wyższa niż 1 701,19 zł. Pierwsza rata kredytu była płatna do 15 grudnia 2018 r. zaś ostatnia do 15 listopada 2028 r. (§ 3 ust. 1 - 2) Bank zobowiązał się utworzyć i utrzymać przez cały okres trwania umowy bezpłatny rachunek zwany rachunkiem kredytu na który będą gromadzone środki wpłacane przez kredytobiorcę. Celem prowadzenia tego rachunku jest umożliwienie kredytobiorcy gromadzenie kapitału służącego wyłącznie spłacie kredytu. Środki gromadzone na tym rachunku pozostają nieoprocentowane. W terminie wymagalności należności Banku wynikającej z umowy Bank pobierze środki w wysokości odpowiadającej tej należności z rachunku kredytu dokonując jego obciążenia. Kredytobiorca był zobowiązany do zapewnienia na rachunku środków na pokrycie wymagalnych należności w terminach ich wymagalności, a a w szczególności środków na pokrycie rat w kwotach określonych w ust. 2 powyżej. W przypadku gdy w terminie wymagalności kredytobiorca nie zapewni na rachunku kredytu środków na pełne pokrycie należności i w związku z tym po stronie kredytobiorcy powstanie wymagalne zadłużenie Bank będzie naliczał kwoty wpłacane przez kredytobiorcę na rachunek kredytu aż do momentu pełnej spłaty zadłużenia w następującej kolejności: koszty opłat za wysłanie monitów i wezwań do zapłaty, odsetki podwyższone za opóźnienie, odsetki umowne, zaległe raty kapitałowe.

. Płatność rat miała następować do 15 - go każdego miesiąca, przy czym płatność pierwszej raty ustalono na dzień 13 października 2017 toku, a ostatniej do dnia 15 września 2026 r. dowód: umowa pożyczki z dnia 29 sierpnia 2017 r. k. 20 - 20v.

Oprocentowanie nominalne pożyczki wynosiło 6.90% w stosunku rocznym i ustalono, że jest ono stałe oraz, że nie może w stosunku rocznym przekraczać stopy odsetek maksymalnych, przewidzianych w art. 359 kodeku cywilnego, które w dniu zawarcia przedmiotowej umowy pożyczki wynosiły 2 - krotność stopy odsetek ustawowych, czyli 19% w stosunku rocznym. Natomiast w przypadku, gdy stopa odsetek maksymalnych byłaby niższa niż umowne oprocentowanie nominalne, Bank miał możliwość naliczania odsetek według obowiązującej w danym dniu stopy odsetek maksymalnych, zaś w przypadku gdy stopa odsetek maksymalnych byłaby wyższa od oprocentowania nominalnego określonego w niniejszej umowie pożyczki, to odsetki będą naliczane według oprocentowania nominalnego.

W umowie wskazano, że informację o wysokości aktualnie obowiązującej stopy odsetek maksymalnych Bank będzie podawał do wiadomości pożyczkobiorcy w placówce oraz na stronie internetowej Banku, jak również, że w przypadku naliczania odsetek wg stopy odsetek maksymalnych bank przeliczy harmonogram spłat pożyczki. W wyniku tego przeliczenia może zostać zmniejszona liczba rat i/lub może zmienić się wysokość ostatniej raty wyrównawczej, natomiast wysokości pozostałych rat pozostanie bez zmian. Informację o zmianie wysokości oprocentowania Bank zobowiązał się przekazać pożyczkobiorcy, na trwałym nośniku, niezwłocznie po zmianie oprocentowania.

W umowie podano również, że

dowód: umowa pożyczki z dnia 29 sierpnia 2017 r. k. 20.

Umowa zawierała informację, że każda wpłata dokonana na rachunek kredytowy wskazany w umowie zostanie zaliczona zgodnie z kolejnością, a mianowicie na odsetki karne, odsetki umowne od kapitału przeterminowanego, na kapitał przeterminowany, odsetki umowne raty bieżącej oraz kapitał raty bieżącej. Spowoduje to pomniejszenie kapitału wymaganego do spłaty oraz zmniejszenie wysokości ostatniej raty (wyrównawczej) i/lub skrócenie harmonogramu spłat pożyczki. Wysokość pozostałych rat oraz terminy ich wymagalności pozostaną bez zmian.

dowód: umowa pożyczki z dnia 29 sierpnia 2017 r. k. 20v.

W umowie określono, że niespłacenie przez pożyczkobiorcę raty pożyczki w terminie ustalonym w umowie pożyczki albo spłacenie jej w niepełnej wysokości spowoduje uznanie niespłaconej należności za zadłużenie przeterminowane. Od zadłużenia z tytułu kapitału Bank miał prawo pobierać odsetki karne, naliczane według zmiennej stopy procentowej, odpowiadającej odsetkom maksymalnym za opóźnienie przewidzianym w art. 481 k.c., które na dzień zawarcia umowy wynosiły 2 - krotność odsetek ustawowych za opóźnienie, czyli 14% w stosunku rocznym. Natomiast w przypadku braku spłaty, w terminach określonych w umowie pożyczki, pełnych rat pożyczki za co najmniej dwa okresy płatności, Bank wezwie pożyczkobiorcę, na piśmie, do zapłaty zaległych kwot w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki. W przypadku gdy pożyczkobiorca nie ureguluje zaległości w powyższym terminie, Bank ma prawi rozwiązać umowę pożyczki z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia.

dowód: umowa pożyczki z dnia 29 sierpnia 2017 r. k. 20v.

Umowa przewidywała również prawo pożyczkobiorcy do odstąpienia od umowy, bez podania przyczyny, w terminie 14 dni od daty jej zawarcia, poprzez złożenie pisemnego oświadczenia o odstąpieniu od umowy pożyczki. Oświadczenie takie należało złożyć w dowolnej placówce lub wysłać za pośrednictwem poczty na adres Banku wskazany w oświadczeniu o odstąpieniu. Po zrealizowaniu prawa do odstąpienia od umowy pożyczki, pożyczkobiorca zobowiązany był, najpóźniej w ciągu 30 dni od daty złożenia oświadczenia o odstąpieniu, do zwrotu Bankowi należnego świadczenia w wysokości 120.000,00 złotych.

Do umowy został załączony wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy, który przewidywał jego wypełnienie w zakresie danych osobowych i adresowych pożyczkobiorcy oraz zawierał dokładne dane adresowe pożyczkodawcy i jego numer konta, jak również pouczenie o konsekwencjach złożenia takiego oświadczenia przez pożyczkobiorcę.

II. Ocena prawna.

Powództwo jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U.2023.1028) w przypadku naruszenia przez kredytodawcę art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1 pkt 1-8, 10, 11, 14-17, art. 31-33, art. 33a i art. 36a-36c konsument, po złożeniu kredytodawcy pisemnego oświadczenia, zwraca kredyt bez odsetek i innych kosztów kredytu należnych kredytodawcy w terminie i w sposób ustalony w umowie.

W ocenie Sądu umowa zawarta pomiędzy stronami nie jest dotknięta naruszeniami wskazanymi w oświadczeniu konsumenta o skorzystaniu z sankcji kredytu darmowego.

Pozwany nie dopuścił się naruszenia art. 30 ust. 1 pkt. 1 umowy przez brak wskazania adresu poczty elektronicznej, albowiem w dacie zawierania umowy tj. 15 listopada 2018 r. ustawa nie przewidywała takiego wymogu. Nakaz wskazywania w umowie adresu poczty elektronicznej został wprowadzony dopiero ustawą z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (t.j. Dz.U.2023.285 ), która weszła w życie z 5 października 2021 r.

Pozwany nie naruszył również art. 30 ust. 1 pkt. 4 ustawy, albowiem całkowita kwota kredytu została wskazana w § 1 ust. 2 umowy w sposób jasny i jednoznaczny przez określenie konkretnej kwoty, która wszak była zbieżna z kwotą kredytu o jakiej udzielenie wnosił powód w swoim wniosku. Zważyć należy również, że powód w tym wniosku wnosił również o skredytowanie kosztów udzielenia kredytu w łącznej kwocie 35 000,00 zł i w tym stanie rzeczy nie może budzić wątpliwości, że sam powód miał świadomość i znał różnicę pomiędzy kwotą kredytu, która zostanie mu wypłacona a kwotą kredytu, którą będzie zobowiązany spłacić. Ustawodawca w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy nałożył na kredytodawcę obowiązek wskazania całkowitej kwoty kredytu. Całkowitą kwotę kredytu należy przy tym rozumieć jako maksymalną kwotę wszystkich środków pieniężnych, nieobejmujących kredytowanych kosztów kredytu, które kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt, a w przypadku umów, dla których nie przewidziano tej maksymalnej kwoty, sumę wszystkich środków pieniężnych nieobejmujących kredytowanych kosztów kredytu, które kredytodawca udostępnia konsumentowi na podstawie umowy o kredyt. Pozwany - w ocenie Sądu - wywiązał się z tego obowiązku, albowiem w § 1 ust. 2 umowy prawidłowo wskazał całkowitą kwotę kredytu i jasno zastrzegł, że ta kwota nie obejmuje kredytowanych kosztów kredytu. Pozwany w § 2 ust. 2 umowy wskazał również całkowitą kwotę do zapłaty i prawidłowo określił jej wysokość.

Pozwany nie naruszył również art. 30 ust. 1 pkt. 5 ustawy, albowiem termin i sposób wypłaty kredytu został określony w § 17 ust. 1 umowy. Nie można przyjąć, aby konsument został wprowadzony w błąd z uwagi zwrot zawarty w postanowieniu umowy dotyczący ustanowienia zabezpieczeń, albowiem przedmiotowa umowa nie przewidywała żadnych zabezpieczeń i jasno o tym stanowiła, co wynika z § 4 ust. 1.

Nie doszło również do naruszenia art. 30 ust. 1 pkt. 6 ustawy, albowiem w § 2 umowy została wskazana rodzaj i stopa oprocentowania zaś w § 5 precyzyjnie określono warunki zmiany oprocentowania.

Nie można również przyjąć, aby w niniejszej umowie doszło do naruszenia art. 30 ust. 1 pkt. 7 ustawy ……..

Umowa nie narusza również art. 3o ust. 1 pkt. 8 i 10 ustawy, albowiem zasady i sposób spłaty kredytu zostały określone w § 3 umowy, w którym to postanowieniu jasno wskazano, że rachunek do spłat kredytu jest bezpłatny, co wyklucza możliwość powstania jakikolwiek wątpliwości związanych z uiszczaniem opłat za ów rachunek.

W przedmiotowej umowie nie doszło również do naruszenia art. 30 ust. 1 pkt. 11 umowy, albowiem w § 7 umowy została uregulowania kwestia oprocentowania zadłużenia przeterminowanego zaś w § 8 ust. 3 kwestia opłaty z tytułu zaległości w spłacie kredytu ze wskazaniem konkretnego rodzaju opłat. Dodać również należy, że wskazanie stopy oprocentowania zadłużenia przeterminowanego przez odwołanie do regulacji ustawowej - w ocenie Sądu - jest w zupełności wystarczające i uznawane za wystarczające równie w orzecznictwie (...), co wynika z wyroku z 9 września 2021 r. C-33/20.

Pozwany nie naruszył również art. 30 ust. 1 pkt. 15 ustawy, albowiem procedura odstąpienia od umowy została szczegółowo uregulowana w § 10 umowy. Wbrew zarzutom powoda nie można przyjąć, aby z tego postanowienia umowy wynikało, że skuteczne złożenie oświadczenia o odstąpieniu od umowy wymaga posłużenia się wzorem oświadczenia stanowiącym załącznik do umowy. W postanowieniu umowy jasno wskazano, że odstąpienie od umowy wymaga pisemnego oświadczenia bez jednoczesnego zastrzeżenia, że chodzi o oświadczenie stanowiące wzór przedłożony konsumentowi czy nawet sporządzonego wedle owego wzoru. Odwołanie się do wzoru oświadczenia zawarte w owym postanowieniu dotyczy nie wymogu posłużenia się owym oświadczeniem lecz wskazania adresu na jaki należy wysłać pisemne oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

W tym zaś stanie rzeczy i mając na względzie Sąd oddalił powództwo jako bezzasadne, o czym orzekł w pkt. I sentencji wyroku.

Pozwany nie nariszył r ownież ani ari

zas tego jest dipuszaczne w orzeczictwoe (...)

W umowie kredytu zostały prawidłowo wskazane tak całkowita kwota kredytu jak i całkowita kwota do zapłaty i wynika to z treści § 1 ust. 1 umowy.

Z przywołanego postanowienia umowy jasno i jednoznacznie wynika jaka kwota stanowi całkowitą kwotę kredyty zaś z treści