Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krakowie

POSTANOWIENIE

Dnia 28 kwietnia 2025 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Marzena Lewicka

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2025 r. Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku E. L.

przy uczestnictwie J. Ż., P. P., R. P., J. K., W. M.

o stwierdzenie nabycia spadku

na skutek apelacji uczestnika J. Ż. od postanowienia Sądu Rejonowego w Myślenicach z dnia 9 lipca 2024 roku sygn. akt I Ns 905/23

postanawia:

odrzucić apelację.

sędzia Marzena Lewicka

UZASADNIENIE

Uczestnik wniósł w dniu 10 grudnia 2024 r. (data nadania przesyłki) apelację od postanowienia Sądu Rejonowego w Myślenicach z dnia 9 lipca 2024 roku sygn. akt I Ns 905/23.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja podlegała odrzuceniu.

Zgodnie z art. 373 § 1 k.p.c. Sąd drugiej instancji odrzuca apelację spóźnioną, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie. W przedmiotowej sprawie uczestnik zarządzeniem z dnia 13 lutego 2024 r., doręczonym w dniu 3 marca 2025 r. został wezwany do uzupełnienia braków formalnych apelacji poprzez: wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, przedłożenie pięciu odpisów apelacji w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia apelacji. W dniu 7 marca 2025 r. uczestnik złożył do Sądu Rejonowego w Myślenicach 5 odpisów apelacji, zamiast do Sądu Okręgowego w Krakowie. Sąd Rejonowy w Myślenicach przesłał do Sądu Okręgowego w Krakowie w/w odpisy apelacji, które wpłynęły Sądu Okręgowego w Krakowie w dniu 13 marca 2025 r., a zatem po upływie zakreślonego zarządzeniem z dnia 13 lutego 2024 r. terminu tygodniowego. Należy zauważyć, iż w judykaturze jednolicie przyjmuje się, że w wypadku złożenia pisma do sądu niewłaściwego termin zachowany jest tylko wtedy, gdy sąd właściwy otrzymał pismo przed upływem terminu, bądź - ze względu na jednoznaczną treść art. 165 § 2 k.p.c. - gdy przed upływem terminu pismo zostało oddane w polskim urzędzie pocztowym. Stanowisko to utrwalone zostało w orzeczeniach Sądu Najwyższego wydanych na tle przepisów obowiązującego Kodeksu postępowania cywilnego, jak też Kodeksu postępowania cywilnego z 1932 r., między innymi w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 16 kwietnia 1955 r., I CO 20/55 (OSN 1955 nr IV, poz. 69) oraz w orzeczeniach z dnia 6 grudnia 1965 r., I PZ 80/65 (OSPiKA 1966 Nr 12, poz. 277) i z dnia 14 listopada 1973 r., III CZ 183/73 (OSPiKA 1974 Nr 5, poz. 97) i w uchwale połączonych Izb - Cywilnej i Administracyjnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 28 listopada 1988r., III VCZP 33/87, OSN 1988 Nr 6, poz. 73). Jest akceptowane także obecnie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 września 1998 r., III CKN 722/98, niepublikowane). Termin jest więc zachowany nie tylko wtedy, gdy sama strona w ustawowym terminie wniosła pismo do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, lecz także wówczas, gdy sąd, do którego zostało błędnie skierowane, przesłał je do sądu właściwego przed upływem terminu (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 1936 r., C.III. 1296/35, Zb.Urz. 1937, poz. 269) (vide: Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2014 r. sygn. akt II PZ 19/14).

Z powyższych względów, apelacja podlegała odrzuceniu na zasadzie art. 373 § 1 k.p.c.

sędzia Marzena Lewicka