Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 259/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Krakowie z 2013-11-06

Sygn. akt III K 259/13

POSTANOWIENIE

Dnia 6 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Aleksandra Sołtysińska-Łaszczyca

Protokolant: prot. Sara Franiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krakowie Magdaleny Woronieckiej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 6 listopada 2013 roku

wniosku skazanego M. G.

o wydanie wyroku łącznego

postanawia

I.  na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie;

II.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami sądowymi obciążyć Skarb Państwa;

III.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § 14 ust. 5 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przyznać od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. M. (kancelaria adwokacja ul. (...), K.) kwotę 147,60 zł (stu czterdziestu siedmiu złotych sześćdziesięciu groszy), w tym 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt złotych) należnego podatku VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

UZASADNIENIE

Dnia 16 lipca 2013 roku do Sądu Okręgowego w Krakowie wpłynęło pismo M. G., w którym zawarł on wniosek o wydanie wobec niego wyroku łącznego, oraz objęcie tym wyrokiem zapadłych stosunku do jego osoby orzeczeń: Sądu Okręgowego w Krakowie o sygn. III K 359/10, Sądu Rejonowego dla Krakowa-Nowej Huty o sygn. II K 694/11/N oraz Sądu Rejonowego w Bochni o sygn. II K 161/13.

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej, te zaś - w myśl brzmienia art. 85 kk - mają miejsce, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok – chociażby nieprawomocny – co do któregokolwiek z nich. Ponadto, postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, choć może być wszczęte na wniosek, to nie ma charakteru skargowego, sąd zaś obowiązany jest wziąć pod uwagę wszystkie prawomocne wyroki skazujące zapadłe wobec danej osoby i rozważyć, które z nich podlegają łączeniu - w związku z obligatoryjnością wymierzenia kary łącznej w przypadku zajścia przesłanek z art. 85 k.k.

Sąd Okręgowy ustalił, że M. G. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 8 lipca 2003 roku, sygn. akt II K 126/03, na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat oraz karę grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych po 10 zł każda,

2.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 29 lipca 2003 roku, sygn. akt II K 191/03, na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 1 roku,

3.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 3 września 2003 roku, sygn. akt II K 226/03, którym objęto wyroki o sygn. II K 126/03 i II K 191/03 – którym wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby,

4.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 27 sierpnia 2003 roku, za przestępstwa popełnione w warunkach ciągu przestępstw w okresie od bliżej nie określonego dnia stycznia 2003 roku do 18 maja 2003 roku – na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 25 sierpnia 2004 roku, sygn. akt II K 172/04, za przestępstwo popełnione w dniu 21 stycznia 2004 roku – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

6.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 24 września 2004 roku, sygn. akt II K 139/04, za:

a.  przestępstwo popełnione w nocy 18/19 stycznia 2004 roku – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  przestępstwo popełnione 2 marca 2004 roku – na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- którym to wyrokiem za powyższe dwa czyny wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

7.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 12 kwietnia 2005 roku, sygn. akt II K 295/04, za:

a.  przestępstwo popełnione w bliżej nieustalonym dniu listopada 2003 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych po 10 zł każda,

b.  za dwa przestępstwa popełnione w warunkach ciągu przestępstw, z których jedno zostało popełnione w dniu 17 maja 2004 roku, drugie zaś w nieustalonym dniu maja 2004 roku – na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych po 10 zł każda,

c.  za przestępstwo popełnione w okresie od 3 maja 2004 roku do bliżej nieokreślonego dnia czerwca 2004 roku – na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

- którym to wyrokiem za trzy powyższe czyny wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych po 10 zł każda.

8.  Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 24 czerwca 2005 roku, sygn. akt II K 73/05, którym rozwiązano kary łączne pozbawienia wolności orzeczone: wyrokiem łącznym o sygn. II K 226/03, oraz wyrokami o sygn. II K 139/04 i II K 295/04, oraz objęto:

a.  kary wymierzone wyrokami o sygn. II K 126/03, II K 191/03 oraz II K 163/03 – i wymierzono w tym zakresie karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  kary wymierzone wyrokami o sygn. II K 172/04, II K 139/04 oraz II K 295/04 – i wymierzono w tym zakresie karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

9.  Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 10 marca 2011 roku, sygn. akt III K 359/10, za:

a.  trzy przestępstwa popełnione w warunkach ciągu przestępstw w dniach 5 i 6 października 2010 roku – na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wymiarze 150 stawek dziennych po 10 zł każda,

b.  przestępstwo popełnione w dniu 6 października 2010 roku – na karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

- którym to wyrokiem wymierzono skazanemu karą łączną pozbawienia wolności w wymiarze 5 lat.

10.  Sądu Rejonowego dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie z dnia 28 listopada 2011 roku, sygn. akt II K 694/11/N, za przestępstwo popełnione w dniu 23 września 2011 roku – na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat,

11.  Sądu Rejonowego w Bochni z dnia 26 czerwca 2013 roku, sygn. akt II K 161/13, za:

a.  przestępstwa popełnione w warunkach ciągu przestępstw, popełnione w okresie od 24 do 28 maja 2012 roku – na karę 1 roku pozbawienia wolności,

b.  za przestępstwo popełnione w okresie od bliżej nieustalonego dnia maja 2012 roku do 23 maja 2012 roku – na karę 1 roku pozbawienia wolności,

c.  za przestępstwo popełnione w okresie od 11 marca 2011 roku do dnia 23 maja 2012 roku – na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- którym to wyrokiem za powyższe trzy czyny wymierzono oskarżonemu karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Po dokonaniu konfrontacji dat popełnienia przez M. G. czynów zabronionych objętych wymienionymi wyżej wyrokami oraz dat wydania przedmiotowych orzeczeń, Sąd Okręgowy doszedł do wniosku, że biorąc pod uwagę przesłanki orzeczenia kary łącznej zawarte w art. 85 kk, nie istnieje możliwość orzeczenia wobec jego osoby nowego wyroku łącznego, nie ma tym bardziej potrzeby modyfikacji orzeczonych do tej pory kar łącznych.

W szczególności, nie podlega łączeniu z żadnym innym wyrokiem zapadłym wobec M. G. wyrok Sądu Okręgowego w Krakowie o sygn. akt III K 359/10. Przestępstwo, które on obejmuje, zostało bowiem przez niego popełnione już po dacie najpóźniej wydanego z wcześniejszych wyroków jednostkowych (po 12 kwietnia 2005 roku, kiedy to wydano wyrok o sygn. III K 295/04), zaś późniejsze z osądzonych przestępstw M. G. zostały popełnione po dacie wydania wyroku Sądu Okręgowego (po 10 marca 2011 roku – Sąd w tym miejscu zaznacza, że za datę popełnienia czynu na potrzeby orzekania o wyroku łącznym – w przypadku, gdy czas popełnienia czynu to okres obejmujący więcej niż jeden dzień bądź też sprawca popełnił kilka przestępstw w warunkach czynu ciągłego - przyjąć należy odpowiednio datę końcową wspomnianego okresu bądź też datę popełnienia ostatniego z przestępstw pozostających w ciągu).

Sytuacja powyższa w normalnym toku prowadziłaby do przekazania postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego sądowi rejonowemu, który orzekał wobec skazanego, jako ostatni.

Podnieść trzeba jednak, że badając niniejszą sprawę Sąd Okręgowy ustalił, ze łączeniu ze sobą ani z żadnym innym wyrokiem M. G. nie podlegają również wyroki Sądu Rejonowego dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie o sygn. II K 694/11/N oraz Sądu Rejonowego w Bochni i sygn. 161/13. Oskarżony popełnił bowiem objęte nimi czyny już po dacie wydania wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie o sygn. III K 359/10 (po 10 marca 2011 roku) – który był ostatnim z wyroków obejmujących wcześniejsze jego przestępstwa. Nie łączą się natomiast wzajemnie ze sobą, gdyż czyny objęte wyrokiem o sygn. III K 161/13 zostały popełnione już dacie wydania wyroku o sygn. II K 694/11/N (po dniu 28 listopada 2011 roku).

Sąd stwierdził też, że wyrok łączny Sądu Rejonowego w Bochni z dnia z dnia 24 czerwca 2005 roku, sygn. akt II K 73/05, jest jak najbardziej prawidłowy i nie ma potrzeby modyfikacji wymierzonych nim kar łącznych.

Z powyższego wynika więc, że w ogóle nie zachodzą warunki do wydania wobec skazanego nowego wyroku łącznego. Rozpoznanie sprawy przez sąd rejonowy musiałoby się skończyć jej umorzeniem, przekazywanie zaś sprawy jedynie po to, by sąd niższego rzędu ją umorzył, pozostaje w sprzeczności z zasadą ekonomiki procesowej (podobny pogląd wyraził np. Sąd Apelacyjny w Katowicach w postanowieniu z dnia 14 listopada 2007 roku, sygn. II AKz 726/07).

W związku z powyższym postępowanie należało umorzyć w całości, zgodnie z dyspozycją art. 572 k.p.k..

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł po myśli przepisu art. 632 pkt 2 k.p.k., zgodnie z którym w razie umorzenia postępowania w sprawach z oskarżenia publicznego koszty procesu ponosi Skarb Państwa.

Zgodnie natomiast z treścią art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z § 14 ust. 5 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Sąd przyznał koszty nieopłaconej pomocy prawnej adwokata z urzędu D. M. w wysokości 120 (stu dwudziestu) złotych oraz podatku VAT od tej kwoty - łącznie 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Mariola Czuchraj
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Krakowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Aleksandra Sołtysińska-Łaszczyca
Data wytworzenia informacji: