Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Krakowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie XII Wydział Gospodarczy – Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Bożena Cincio-Podbiera

Protokolant: osobiście

po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2017 r. w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...)w B. N.

przeciwko S. W.

o zapłatę

na skutek apelacji strony powodowej od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 9 września 2016 r. sygn. akt V GC 383/16

oddala apelację.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 września 2016 roku Sąd Rejonowy w Nowym Sączu oddalił powództwo (...) w B. N. o zasądzenie od pozwanej S. W. kwoty 480 zł, na którą składały się należności z faktur VAT numer (...) oraz z faktury pro forma PRO (...) za podłączenie usługi rejestracji w portalu portalu www.bsc.24.pl.

Sąd Rejonowy uznał za decydujący podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczenia albowiem relacja między stronami miała charakter świadczenia usługi podobnej do zlecenia wobec czego termin przedawnienia wynosił 2 lata. Przedawnienie nastąpiło zatem przed wystąpieniem przez stronę powodową na drogę sądową, co miało miejsce w dniu 24 lutego 2016 roku.

Strona powodowa wystąpiła z apelacją, obejmując zakresem zaskarżenia w należność objętą fakturą (...). Skarżąca zarzuciła błędne zastosowanie art. 751 k.c. poprzez uznanie, że do przedmiotowej umowy stosuje się dwuletni termin przedawnienia oraz naruszenie art. 321 par. 1 k.p.c. przez zaniechanie rozpatrzenia okoliczności merytorycznych i faktycznych sprawy, a w efekcie nierozpoznanie istoty. Zdaniem apelantki roszczenie objęte przedmiotową fakturą jest odrębnym kosztem informatycznym odłączenia prezentacji obiektu pozwanej, który to koszt powstał na skutek rozwiązania umowy. Wywiodła, iż w tym przypadku art.751 k.c. nie ma zastosowania albowiem strony łączyła umowa o świadczenie usług drogą elektroniczną, objęta ustawą z dnia 18 lipca 2002 roku.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zgodnie z ustawą z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną usługa taka sprowadza się do realizacji świadczenia bez jednoczesnej obecności stron/ na odległość/, poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku prawo telekomunikacyjne. Wynagrodzenie, którego żąda strona powodowa dotyczyło natomiast rejestracji domeny, a przedmiotowa faktura jej odłączenia.

Z kolei w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 22 listopada 2007 roku, III CZP 109/07 wskazano, że umowa o rejestrację domeny zbliżona jest do umowy o świadczeniu usług w rozumieniu art. 750 k.c. Sąd Najwyższy odwołał się do stanowiska w wyrażonego w wyroku z dnia 17 stycznia 1999 roku, III CKN 450/98, a ponadto wywiódł, iż skoro nie można uzyskać odpowiedzi dostatecznie pewnej na pytanie, czy umowa o rejestrację i utrzymanie domeny internetowej należy jednak do kategorii umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a więc jak stwierdza przepis art 750 k.c. do umów uregulowanych innymi przepisami, powstaje zagadnienie czy do omawianej umowy mogą mieć zastosowanie przepisy o zleceniu dotyczące przedawnienia roszczeń to jest art. 750 k.c. jak i art. 751 pkt 1 k.c.. Umowa o rejestrację domeny należy bowiem do umów o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c. natomiast art. 751 pkt 1 k.c. wspomina o wynagrodzeniu za spełnione czynności, co obejmować może także rejestrację domeny i utrzymywanie jej w sieci. Wprawdzie w tej sytuacji Sąd Najwyższy doszedł do wniosku, że ostatecznie można przyjąć, iż roszczenie takie przedawnia się zgodnie z przepisem ogólnym art. 118 k.c. lecz jedynie tylko z tego względu, że są to roszczenia powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zauważyć też trzeba, że uchwała w tym przedmiocie nie ma charakteru zasady prawnej. Ponadto , co już zaznaczono, skład orzekający Sądu Najwyższego w tej sprawie wypowiedział daleko idące wątpliwości, a zastosowanie art. 118 k.c. uzasadniał tylko okolicznością, że strony na ogół są przedsiębiorcami . W tej sytuacji, w ocenie Sądu Okręgowego, nie ma podstaw do przyjęcia, że zastosowanie znajduje art. 118 k.c. skoro art. 751 k.c. stanowi przepis szczególny- lex specialis. W konsekwencji roszczenie o wynagrodzenie za spełnione czynności, co obejmuje rejestrację i wyrejestrowanie domeny przedawniają się zgodnie z przepisami dotyczącymi umów zlecenia.

Z tych względów apelację oddalono na podstawie art. 385 k.p.c.